Odszkodowanie za dziurÄ™ w drodze
Zagubione ogniwo ewolucji pulsarów odnalezione, kulisy powstawania pulsarów milisekundowych.
http://astronomynow.com/images/090522millisecondpulsar.jpg
autor - NASA/Dana Berry.
tytu³ - artystyczna wizja powstawania pulsara milisekundowego
Po raz pierwszy w historii zaobserwowano pojedynczy kosmiczny akt powtórnych narodzin: transformacja zwyk³ego wolnorotuj±cego pulsara w superszybkiego pulsara milisekundowego z praktycznie nieskoñczenie wyd³u¿on± egzystencj±.
Odkrycie by³o mo¿liwe dziêki przegl±dowi nieba na falach radiowych przez miêdzynarodow± za³ogê astrofizyków.
Nowoodkryty pulsar jest bardzo szczególny i niezwyk³y z wielu wzglêdów, min. jest to bardzo m³ody obiekt dopiero co powsta³y niejako z surowca wtórnego, moment narodzin zosta³ dok³adnie zarejestrowany i przeanalizowany. W tej chwili pulsar obraca siê z prêdko¶ci± 592 razy na sekundê. Pulsar zosta³ oznaczony jako obiekt J1023, posiada masê po³owy naszego S³oñca..
Najszybszy dot±d odkryty pulsar milisekundowy obraca siê 1 112 razy na sekundê!!!
Pulsar jest rodzajem gwiazdy neutronowej wyró¿niaj±cym siê tym, ¿e wysy³a w regularnych, niewielkich odstêpach czasu impulsy promieniowania elektromagnetycznego (najczê¶ciej promieniowanie radiowe).
Gwa³towne zapadniêcie siê j±dra gwiazdowego (podczas powstawania pulsara) o rozmiarach porównywalnych do rozmiarów S³oñca musi prowadziæ do znacznego wzrostu natê¿enia pola magnetycznego, ze wzglêdu na konieczno¶æ zachowania strumienia magnetycznego podczas gwa³townego kurczenia siê powierzchni zapadaj±cego siê obiektu. Dodatkowo znacznie przyspiesza siê obrót obiektu, zgodnie z zasad± zachowania momentu pêdu.
Szybki obrót silnego, prawdopodobnie dipolowego pola magnetycznego powoduje powstanie wokó³ gwiazdy neutronowej magnetosfery o bardzo z³o¿onej strukturze. Ze wzglêdu na szybki obrót gwiazdy, stosunkowo niedaleko od jej powierzchni istnieje miejsce, w którym liniowa prêdko¶æ linii pola magnetycznego obracaj±cego siê razem z gwiazd± powinna osi±gn±æ prêdko¶æ ¶wiat³a. Przy okresie obrotu rzêdu 0,01 sekundy prêdko¶æ ¶wiat³a jest osi±gana teoretycznie ju¿ w odleg³o¶ci oko³o 500 kilometrów. Odleg³o¶æ ta wyznacza w przestrzeni powierzchniê walca równoleg³ego do osi obrotu, zwanego "cylindrem ¶wiat³a". Linie pola nie mog± zmieniaæ swego po³o¿enia z prêdko¶ci± wiêksz± od prêdko¶ci ¶wiat³a, co oznacza, ¿e nie mog± rozci±gaæ siê na odleg³o¶æ od osi obrotu wiêksz± ni¿ promieñ cylindra, tu¿ przed jego ¶cian± ulegaj±c za³amaniu, tworz±c pole toroidalne.
Poniewa¿ prêdko¶ci cz±stek s± relatywistyczne, promieniowanie jest wysy³ane wewn±trz cienkiego sto¿ka wzd³u¿ kierunku linii i mo¿e przypadaæ w ca³ym zakresie widmowym - od promieniowania gamma do promieniowania radiowego. Model taki jest nazywany modelem "latarni morskiej" i jest powszechnie przyjêtym mechanizmem emisji promieniowania elektromagnetycznego pulsarów.
Obrazowo mówi±c, w modelu tym mamy na powierzchni gwiazdy jedn± lub dwie bardzo gor±ce plamy wysy³aj±ce promieniowanie elektromagnetyczne. Gdy taka plama zwraca siê w kierunku obserwatora obserwuje on b³ysk promieniowania - podobnie do momentu, gdy reflektor latarni morskiej ¶wieci w naszym kierunku. Wiêkszo¶æ pulsarów obraca siê wzglêdnie wolno - 10 razy na sekundê lub mniej, natomiast pole magnetyczne pulsarów poma³u acz konsekwentnie spowalnia obrót samych gwiazd przez eony wieków.
Wiêkszo¶æ pulsarów wysy³a swoje promieniowanie obracaj±c siê przez oko³o milion lat, maksymalnie dziesiêæ milionów, ewentualnie zwalniaj± tak bardzo ¿e promieniowanie radiowe przestaje byæ wykrywalne. Kilka z nich odradza siê jako pulsary milisekundowe, zaczynaj± obracaæ siê z zawrotnymi prêdko¶ciami i potencjalnie mog± to robiæ w nieskoñczono¶æ...
http://www.physorg.com/newman/gfx/news/hires/thecosmosisg.jpg
Dwie przepiêkne animacje, ukazuj±ce mechanizm powstawania milisekundowego pulsara, gor±co polecam
http://www.physorg.c...s162134312.htmlAutor - Bill Saxton, NRAO/AUI/NSF
tytu³ - Mechanizm powstawania pulsara milisekundowego
Przez wiele lat badacze próbowali odkryæ jaki jest mechanizm powstawania pulsarów milisekundowych. Zak³adano, ¿e kluczem do sukcesu jest obecno¶æ pulsara i gwiazdy w uk³adzie podwójnym, gdzie czê¶æ materia³u ze ¶wiec±cej gwiazdy opada na rotuj±cego zwyk³ego pulsara, wzrost masy gwiazdy neutronowej przek³ada³ siê w tym przypadku na wzrost prêdko¶ci obrotu pulsara. Astronomowie zarejestrowali sygna³y pochodz±ce od unikalnego uk³adu podwójnego gwiazd, gdzie jedna jest rotuj±c± gwiazd± neutronow±, druga za¶ normaln± ¶wiec±c± gwiazd±. Opadaj±cy na pulsara materia³ z gwiazdy towarzysz±cej, tworzy p³aski dysk wokó³ gwiazdy neutronowej, dopuki materia kr±¿y wokó³ pulsara, nie mo¿emy jej wykryæ za pomoc± fal radiowych, ¶wieci ona wtedy w zakresie promieniowania X, dopiero kiedy materia spada bezpo¶rednio na powierzchniê pulsara mozliwa jest detekcja fal radiowych. Ca³y proces "podkrêcania" pulsara przebiega stosunkowo szybko, dlatego min. nigdy wcze¶niej nie zaobserwowano i nie zarejestrowano zjawiska "podkrêcania" pulsara.
Odkrycie to stanowi kolejny krok w kierunku g³êbszego poznania mechanizmów kszta³tuj±cych nasz Wszech¶wiat.
¬ród³a -
http://www.physorg.c...s162134312.htmlhttp://esciencenews.com/articles/2009/05/2...ulsar.mysterieshttp://www.spacedaily.com/reports/Research...A_Star_999.htmlhttp://astronomynow.com/090522Millisecondp...terysolved.htmlhttp://pl.wikipedia.org/wiki/Pulsarpozdrawiam
Ori
Ten post by³ edytowany przez
Ori2711 dnia: 25 May 2009 - 19:35
zanotowane.pldoc.pisz.plpdf.pisz.plmizuyashi.htw.pl