Czy warto budowaæ taki teleskop ? 

Odszkodowanie za dziurÄ™ w drodze

HI

W starej Urani znalaz³em projekt ciekawej wersji teleskopu Newtona.
Konstrukcja jest taka, ¿e w lustrze g³ównym jest otwór, a lustro wtórne (p³askie) jest równolegle ustawione do lustra wtórnego. Ca³o¶æ wygl±da jak Cassegrain, ale nim nie jest zamiast ma³ego lustra hiperbolicznego jest du¿e p³askie. Taka konstrukcja jest o po³owê krótsza ni¿ zwyk³y Newton i to jest ogromna zaleta. Lustro g³ówne ma chyba ¶rednicê 170 mm a wtórne ok. 110 mm i zas³ania do¶æ du¿± powierzchniê. Co s±dzicie na temat takiej konstrukcji ?

Haze



tak mi siê wydaje ¿e lepiej zrobiæ 13cm parabole powiedzmy o ogniskowej 70 cm, d³ugo¶æ ca³o¶ci nie bêdzie zbyt uci±¿liwa i mo¿na posadziæ na dobsonie. A konstrukcja o jakiej mówisz ma spore lustro (paraboliczne?) którago du¿a czê¶æ siê marnuje a ponadto wykonanie 11cm lustra p³askiego to wcale nie taka prosta sprawa wiêc nale¿y zwa¿yæ wady i zalety takiego rozwi±zania . tak s±dzê , ale s± tu bardziej do¶wiadczeni st±d nie traktuj moich wywodów jako wi±¿±ce

Witam,

Prawdopodobnie chodzi tu o teleskop opisany w "Uranii" Nr 9/1974 (mam ten numer, jak i wszystkie numery "Uranii" od 1946 roku...)
Mój komentarz do opisanego tam teleskopu to - przeraszam za okre¶lenie - poroniony pomys³.

Autor tego teleskopu nie móg³ pewnie wykonaæ klasycznego Cassegraina, wiêc zrobi³ co¶ ze s³ynnego powiedzenia Gomu³ki: "ni pies, ni wydra, co¶ na kszta³t ¶widra".

Teleskop jest systemu Newtona przypominaj±cy Cassegraina - czyli p³askie zwiercad³o odbijaj±ce ¶wiat³o nie pod k±tem 90 stopni, a jak w Cassegrainie - przez otwór w zwierciadle g³ównym - do ty³u, poza tubus.
Zwierciad³o g³ówne ma ¶rednicê 250 mm i ogniskow± zaledwie 1250 mm - ciekawe, z jak± dok³adno¶ci± to zwierciad³o zosta³o sfiguryzowane (ale je¶li by³o to pod nadzorem pana Palta z Chorzowa, to mo¿e nie jest takie z³e). Aby przy takiej du¿ej ¶wiat³osile obraz powsta³ poza tubusem (za zwierciad³em), a wyci±g okularowy jest do¶æ d³ugi (i dziwny...), ¶rednica wtórenego zwierciad³a (p³askiego !) wynosi a¿ 150 mm, czyli w rzeczywisto¶ci obraz tworzony jest przez w±ski (niespe³na 50 mm) pier¶cieñ na brzegu zwierciad³a (gdzie najtrudniej uzyakaæ w³a¶viwy kszta³t...).
Do tego zastosowano w³asnej konstrukcji okular typu Zooma (z soczewek od mikroskopu!).

Jak by tych ciekawostek by³o ma³o, zastosowano a¿urowy tubus, a ca³y monta¿ (paralaktyczny) jest na wózku, wyposa¿onym w 4 kó³ka !! (brakuje tylko resorów, aby zmniejszyæ kiwanie siê tej konstrukcji...)

Autor podaje tak¿e, ¿e wtórne zwieciad³o zmniejszy³o jasno¶æ obrazu tylko o 20% (w rzeczywito¶ci o prawie 45%) oraz ¿e zdolno¶æ rozdzielcza nie uleg³a zmianie. Gdyby zrobiæ analizê komputerow± takiego uk³adu optycznego i wyg³±d kr±¿ków dyfrakcyjnych, to dopiero okaza³o by siê, jaka jest naprawdê zdolno¶æ rozdzielcza tego teleskopu...

Na marginesie - w tym numerze "Uranii" jest równie¿ jedna z pierwszych informacji o teleskopie 500 mm, budowanym od 1972 roku przez p. Lucjana Newelskiego z PTMA w Warszawie

Hermes

Dok³adnie to ten teleskop, nie pamiêta³em tylko ¶rednic luster.

A tak ³adnie siê zapowiada³ na do¶æ krótki i zwarty teleskopik :(

A mo¿e da³o by siê go jako¶ dopracowaæ ?

Haze



Do zastosowan wizualnych nie uda sie! Zeby wysunac ognisko "pod" zwierciadlo glowne, srednica zwierciadla wtornego musi byc minimum polowe glownego (a to da 100% iluminacje wylacznie na osi optycznej), praktycznie musisz miec o 2 - 3cm wiecej. Oznacza to centralna przeslone rzedu 55 - 60%, a za tym idzie spadek jasnosci (nie tak tragiczny) i spadek kontrastu (bardzo istotny). Jednak do zastosowan foto taki system moglby - byc moze - sie sprawdzic, z tym ze wtedy lustro wtorne musisz miec jeszcze wieksze bo musisz zapewnic prawie 100% iluminacje na calym kadrze 35mm (przekatna okolo 45mm). Zwierciadlo plaskie okragle srednicy 150mm dobrej jakosci bedzie drozsze od tej samej srednicy paraboloidy (trudniej wyszlifowac, a w sprzedazy sa glownie elipsy na lusterka wtorne do tradycyjnych Newtonow).

Lepszym pomyslem jest zrobienie Cassegraina bez perforacji zwierciadla glownego i wstawienie plaskiego lusterka bocznego - co umozliwia np. wyprowadzenie okularu przez os obrotu w deklinacji (ognisko Nasmytha), bardzo wygodny dostep we wszystkich polozeniach teleskopu.

Mysle ze szkoda walki, lepiej robic tradycyjnego Newtona!

Pawel

Czyli mia³by to byæ Cassegrain bez otworu w lustrze g³ównym i dodatkowe lusterko p³askie wyprowadzaj±ce w bok na tubus ?

W sumie by³y by trzy lustra - g³ówne, wtórne hiperboliczne i wtórne p³askie. Ca³o¶æ wydaje siê do¶æ trudna do budowy i skolimowania, o ile dobrze zrozumia³em.

Haze

Zaszala³e¶ PTL z tym zdjêciem ;)

etam zaszala³, jak zdjecie to zdjêcie a nie ikonka

dodam jeszcze ze lustro plaskie jest wbrew pozorom o wiele trudniej wykonac niz np zwieciadlo paraboliczne

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • mizuyashi.htw.pl