Pomiary zwierciad³a o ¶rednicy 500 mm 

Odszkodowanie za dziurÄ™ w drodze

Na Forum "Astro4u" umie¶ci³em opis badania - w Pracowni Instrumentalnej PTMA w Warszawie - zwierciad³a 500 mm. Tu zamieszczam wersjê nieco skrócon±, bez niektórych szczegó³owych wyników.

Ostatnio, na pro¶bê cz³onka naszego Towarzystwa, kol. Arkadiusza Kubczaka, przeprowadzone zosta³y w naszym Oddziale PTMA w Warszawie pomiary zwierciad³a o ¶rednicy 500 mm (po raz pierwszy tej ¶rednicy). Zbudowane zosta³o do tego celu odpowiednio solidne stanowisko pomiarowe, na którym zwierciad³o jest zawieszane na stalowej ta¶mie, co gwarantuje optymalne jego podparcie, tak by w pionowej pozycji nie ulega³o odkszta³ceniom.



„Gwiazdka” no¿a Foucault’a w czasie pomiarów mia³a ¶rednicê 0.10 mm, a ekran pomiarowy podzielony zosta³ na 9 stref, w tym centralna ko³owa. Promieñ krzywizny zwierciad³a przy jego wierzcho³ku, wynosi³ 4630 mm (ogniskowa = 2315 mm).



Zwierciad³o 500 mm na nowym stanowisku wywo³a³o spore zainteresowanie...


Aby uzyskaæ mo¿liwie miarodajny wynik pomiarów, trzeba by³o najpierw przeprowadziæ szereg prób, gdy¿ praktyka pokaza³a, ¿e przy tej ¶rednicy i stosunkowo krótkiej wzglêdnej ogniskowej, bardzo wa¿na jest prawid³owo¶æ techniki pomiarów i staranno¶æ ich wykonywania. Pomiary zwierciad³a, wykonywane przez trzech naszych cz³onków, dawa³y pocz±tkowo ró¿ne wyniki – od znacznie gorszych od 1/3 lambda do lepszych od 1/10 lambda (wg kryterium Rayleigha b³±d falowy nie mo¿e przekroczyæ 1/4 lambda).


L. Newelski podczas pomiarów zwierciad³a. Zdjêcie ¶rodkowe - nó¿ Foucaulta o dok³adno¶ci odczytów 0.01mm.

Ostatecznie wykorzystano pomiary wykonane przez najbardziej do¶wiadczonego w naszej Sekcji Instrumentalnej – Lucjana Newelskiego. Wykonanych zosta³o po piêæ ca³o¶ciowych pomiarów strefowych w dwóch pozycjach zwierciad³a. Okaza³o siêwtedy, ¿e druga seria pomiarów po obróceniu zwierciad³a o 90 stopni, daje wynik wyra¼nie gorszy. Wskazuje to na pewn± asymetriê kszta³tu, typu astygmatycznego.
Z ka¿dej serii piêciu ca³o¶ciowych pomiarów, dwie najgorsze zosta³y odrzucone, a z pozosta³ych trzech wziêta zosta³a ¶rednia arytmetyczna odczytów z ka¿dej strefy. Ostateczny wynik obydwu serii pomiarów zosta³ przeanalizowany przy u¿yciu znanego komputerowego programu „Figure XP”.

I tak, pierwsze ¶rednie da³y maksymaln± odchy³kê falow± 1/10.51 lambda i wzglêdn± poprzeczn± 1.38, drugie ¶rednie (po obróceniu zwierciad³a o 90°), tylko 1/4.69 lambda i 4.47.
Podchodz±c do sprawy rygorystycznie, nale¿a³oby za wi±¿±cy uznaæ wynik gorszy. Je¶li jednak podej¶æ do rzeczy od strony statystycznej, pod k±tem dystrybucji ¶wiat³a w maksimum interferencyjnym, mo¿na odchy³ki falowe u¶redniæ. Wówczas ¶rednia odchy³ka kwadratyczna z koñcowych dwóch, wyniesie 1/6.7 lambda.
W tej sytuacji, kszta³t zwierciad³a uznany zosta³ jako na tyle poprawny, ¿e kwalifikuje siê ono do aluminizacji.


Powy¿ej: fotogram pokazuj±cy kszta³t badanego zwierciad³a 500/2315 zza no¿a Foucault’a, ze ¶rodka krzywizny strefy 0.7 D/2.

Tekst i zdjêcia: Lucjan Newelski i Roman Fangor

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • mizuyashi.htw.pl