Celestron Firstscope AZ 102/500 vel Sky Watcher 102/500 

Odszkodowanie za dziurÄ™ w drodze

Wzoruj±c siê na ¶wietmym pomy¶le Jesiona z recenzj± LIVE, poni¿ej
prezentujemy recenzjê teleskopów Celestron Firstscope AZ 102/500 i
Synta Sky Watcher 102/500. Bedzie sie ona ukazywaæ w odcinkach. To
jest czê¶æ pierwsza :)

1. DANE TECHNICZNE

Dane techniczne wd³ug firmy Delta Optical:

- ogniskowa 500 mm
- ¶rednica soczewki 102 mm
- najwiêksze u¿ytkowe powiêkszenie 241x
- rozdzielczo¶æ fotograficzna 371 linie/mm
- zasiêg 12,5 m
- d³ugo¶æ tubusa 53,34 cm
- aluminiowy trójnóg
- okular 1,25" 20 mm
- pryzmat 45o 1,25"
- szukacz 6x30
- monta¿ azymutalny
- waga 7,95 kg
http://www.camk.edu.pl/~olech/tmp/102az.jpg

2. WSTÊP

W ramach realizowanego grantu Komitetu Badañ Naukowych (KBN) nasza
Pracownia Komet i Meteorów (PKiM - http://www.pkim.org ) otrzyma³a 6000
z³ za zakup stanowisk do teleskopowych obserwacji meteorów. W
oryginalnej wersji grantu zamierzalismy kupic dwa Fujinony 10x70.
Problem w tym, ze w momencie skladania wniosku Euro kosztowa³o 4 zlote,
a Fujinon by³ po starej cenie. Zawirowania walutowe i podwy¿ka cen w
Fuji spowodowa³y, ze koszt jednej lornetki Fujinona wzrós³ do ponad 4000
zl. Zrezygnowali¶my wiêc z jego zakupu.

Kolejn± wresj± by³ zakup lornetek Vixen 12x80, ale znów wysz³o na to, ¿e
koszty ich sporwadzenia z Pragi by³yby na tyle du¿e, ze przekorczy³yby
nieznacznie kwotê 3000 z³ od sztuki.

Dowiedzieli¶my sie w miêdzyczasie, ¿e Delta Optical planuje obni¿kê cen
swoich lornetek Celestron Skymaster 20x80. Mia³y kosztowaæ one poni¿ej
2000 z³, co zacheca³o nas do zakupu nawet trzech stanowisk. Wybrali¶my
siê wiêc do Miñska Mazowieckiego (tam mie¶ci sie siedziba firmy Delta
Optical) aby sprawdziæ je w³asnorecznie. Podczas tego sprawdzania rzuci³
nam sie w oczy refraktor Celestron Firstscope AZ 102/500. Wraz ze
statywem kosztowa³ on wtedy 1440 zl (by³a promocja). Do³o¿yli¶my do
niego okular Celestron Ultima 30 mm (który szczê¶liwie mieli¶my pod
rêk±) i okazalo siê, ¿e wraz z nim daje on obrazy trochê lepsze ni¿
lornetka Skymaster 20x80. Po podsumowaniu zyskow i strat wysz³o,
¿e staæ nas na trzy takie refraktorki z piêcioelementowymi okularami
Celestron Ultima 35 mm.

Taki refraktorek stanowi ¶wietny sprzêt do naszych potrzeb. Z dodatkowym
okularem dostajemy powiêkszenie 14x oraz pole na poziomie 3.3 stopnia.
¬renica wyjsciowa wynosi w tym przypadku 7.1 mm.

3. ZAKUPY W DELTA OPTICAL

W po³owie wrze¶nia z³o¿yli¶my wiêc zamówienie na trzy interesuj±ce nas
zestawy. Poniewa¿ jako instytucja pañstwowa zwolnieni jeste¶my z c³a, a
dodatkowo potargowali¶my siê trochê, cena trzech zastawów wraz z trzema
okularami zamknê³a siê w kwocie 6000 z³. Firma Delta Optical sama z
siebie zajê³a siê za³atwieniem zwolnienia z c³a i zrobi³a to bardzo
sprawnie po dostarczeniu odpowiednich dokumentów i to pomimo
upierdliwo¶ci celników oraz ca³ej tej pañstwowej biurokracji.

W miêdzyczasie okaza³o siê, ¿e Delta Optical nie mo¿e sprowadziæ nam
okularów Celestron Ultima 35mm lecz w zamian, w tej samej cenie, oferuje
okulary Baader Planetarium Eudiascopic 35 mm o takich samych
parametrach. Poniewa¿, znale¼li¶my infomracjê, ¿e te Eudiascopiki s±
jednymi z lepszych w swojej klasie okularów (zerknijcie na:
http://www.astrosurf.com/lombry/reports-ep...ggestions7.htm) nie
robili¶my problemów z wymian±.

W okolicach 10 pa¼dziernika ca³y sprzêt pojawi³ siê w agencji celnej.
Dok³adnie 15 pa¼dziernika, po wygranej walce z celnikami, teleskopy
zosta³y nam dostarczone osobi¶cie przez szefa Delta Optical pana
Grzegorza Matoska.

Chcemy tutaj wyra¼nie podkre¶liæ, ¿e o wszystkich kontaktach z firm±
Delta Optical mo¿emy siê wypowiadaæ tylko w samych superlatywach. Na
wszystkie nasze telefony i e-maile odpowiadano bardzo szybko, nigdzie
nie pozostawiano niedomówieñ i nie¶cis³o¶ci. Obs³uga w salonie te¿ by³a
bardzo mi³a i stara³a siê pomóc w wyborze.

4. PIERWSZY KONTAKT ZE SPRZÊTEM

Niespodziank± by³o to, ¿e nie dostali¶my trzech Celestronów, tak jak
zamawiali¶my. Po wyjêciu trzech kartonów podpisanych du¿ym "Made in
China" okaza³o siê, ¿e dwa z tych teleskopów to tzw. "No name'y", w
których jedynym ¶ladem, ¿e jest to produkt Celestrona jest instrukcja.
Trzeci w ogóle nie by³ Celestronem lecz Synt± Sky Watcher 102/500.
Poniewa¿ wszystkie sprzêty wygl±da³y identycznie (ró¿ni³a je tylko
kolorystyka i wygl±d motylków przy statywie) nie zrobi³o to na nas
¿adnego wra¿enia. I tak wszystko to pochodzi z jednej fabryki.

Druga niespodzianka spotka³a nas po rozpakowaniu wszystkich kartonów.
Otó¿ okaza³o siê, ¿e teleskop nie jest wyposa¿ony w jeden okular 20 mm
(i to fatalnej jako¶ci, bo taki jest prezentowany w salonie Delta
Optical) lecz w dwa bardzo przyzwoitej jako¶ci Kellnery o ogniskowych 10
mm i 20 mm. Takie niespodzianki bardzo lubimy!

Refraktorki zrobi³y na nas bardzo dobre pierwsze wra¿enie. Du¿o
metalowych elementów, ma³o plastiku. Obiektyw fully multicoated, okulary
i diagonal pryzmatyczny pokryte zwyk³ymi warstwami na ka¿dej granicy
szk³o-powietrze. Z³o¿enie ich to pestka. Tym bardziej, ¿e do ka¿dego
teleskopu do³±czono ¶rubokrêt i klucze!

Po zekrniêciu do wnêtrza tubusu pierwsza ma³a wada. Wyczernienie jest
ogólnie dobre, lecz krawêd¼ jednej diafragmy trochê siê b³yszczy. Wada
jest idealnie powtarzalna, bo maj± j± wszystkie trzy nasze egzemplarze i
mia³ j± ten, który ogl±dali¶my w siedzibie Delta Optical.

Ustawianie na obiekt bezproblemowe. Drobne ruchy niezbyt prezyzyjne,
troche szarpi±, ale nie jest to bardzo uci±¿liwe przy obserwacjach
wizualnych. Przy foto mo¿e ju¿ byæ problemem. Wad± jest natomiast brak
areta¿u w ruchach pionowych. W zasadzie aretuje siê sprzêt dociskaj±c
kluczem ¶rubê. Ale tym samym powoduje siê, ¿e ca³e ruchu w pionie chodz±
ciê¿ej. Je¶li chcemy obserwowaæ co¶ blisko zenitu, ¶ruba musi byæ
dokrêcona ju¿ naprawdê mocno (bo inaczej teleskop "leci"), a wtedy
ciê¿ko te¿ przestawiaæ z obiektu na obiekt.

Rzut okiem na tablicê z papierem milimetrowym pozwoli³ nam oceniæ nasze
okulary. Eudiascopic 35 mm to klasa sam w sobie. Ostro¶æ jest trzymana
idealnie od brzegu do brzegu. Pole wynosi 47 stopni, czyli mniej ni¿ 49
stopni deklarowane przez producenta. Dystorsja zauwa¿alna lecz nie
ra¿±ca (6/10 punktów je¶li trzymaæ siê punktacji z naszych testów
lornetek). Obraz jest jasny, bia³y i kontrastowy. W nocy przekonalismy
siê dodaktkowo, ¿e nie widaæ ¿adnej komy i pociemnienia przy brzegu.

Oba Kellnery 10 i 20 mm to sprzêt bardzo przyzwoity. Trzymaj± ostro¶æ w
zasadzie do 90% promienia pola widzenia. Maj± 52 stopnie pola widzenia,
czyli dok³adnie tyle ile zapowiedzia³ producent. Dystorsja jest wyra¼nie
wiêksza ni¿ u Eudiascopika (tylko 2 punkty na 10). W nocy przy brzegu
widaæ te¿ komê, ale niewielk±. Ogólnie mówi±c mi³a niespodzianka.

We wszystkich okularach by³o natomiast widaæ mniejszy lub wiêkszy
astygmatyzm. Wydaje siê to jednak win± zestawu obiektyw + diagonal, ni¿
okularów. W ¶wiat³osilnych refraktorkach ju¿ tak jednak jest. Trzeba
bêdzie chyba co¶ pogrzebaæ przy ustawieniu obiektywu.

Osobn± histori± jest aberracja chromatyczna, której przy zwyk³ym
achromacie o ogniskowej f/5 oczywi¶cie nale¿a³o siê spodziewaæ. Ksiê¿yc
mia³ wyra¼n± obwódkê, ale obraz by³ na tyle ³adny i konrtastowy, ¿e nie
rzuca³o siê to w oczy. Troche gorzej by³o z Marsem. Powiêkszenie 50x
pokazywa³o wyra¼n± fioletow± z jednej, ¿ó³t± z drugiej otoczkê. Oprócz
tego malutka tarcza, na której przy odrobinie wyobra¼ni mo¿na by³o
dostrzeæ bia³y punkcik czapy i czarny punkcik w ¶rodku jako zarys
jakiego¶ "kontynentu" :)

Rzut okiem na M31, Plejady i gromadê podwójn± w Perseuszu pokaza³ du¿e
mo¿liwo¶ci tego sprzêtu w przypadku DS. Obrazy by³y naprawdê ³adne.
Niestety na wiêcej pogoda nam nie pozwoli³a. Nie doczekali¶my wiêc
widoków Jowisza i Saturna (aczkolwiek przy 50x i przy takiej aberracji
chromatycznej cudów siê nie spodziewali¶my).

Wstêpne wnioski s± wiêc dla nas bardzo buduj±ce. Docelowy dla nas
zestaw: Firstscope + Eudiascopic 35 mm sprawuje siê ¶wietnie i robi to
do czego go przeznaczyli¶my. Du¿a aberracja chromatyczna, tak widoczna
przy powiêkszeniu 50 razy, przy 14 razach w nocy jest ju¿ ma³o
denerwuj±ca i pozwala na bardzo komfortowe przegl±danie nieba.

CDN...

Arek Olech
Krzysiek Mularczyk



Koledzy, testujcie refratorki i okulary bez diagonala bo mo¿e okazaæ siê marnej jako¶ci jak ju¿ bywa³o u innych klientów modelu 100/500 8)

Dobrze, ze to napisales Janusz. Bo przypomnialo mi sie jescze jedno. Tak w zasadzie
ten refraktor ma wyciag 2". Jest jednak od razu dorzucana przejscowka 2"/1.25" i w to
jest wkladany diagonal. Bol w tym, ze ten wyciag jest krotki. I jak sie chce okular
wlozyc bezposrednio do wyciagu (czy to 2" czy 1.25") to nie daje sie zlapac ogniska.
To jest spora wada, bo trzeba dorobic jakas przedluzke, jak sie chce obserwowoac
bez diagonala. Jestesmy wiec skazani na testowanie z diagonalem, bo stanowi
on w tym wariancie integralny zestaw teleskopu.

Arek

To samo jest z obecnym Soligorem RT-1000!
Kiedy¶ wyciagi by³y d³u¿sze i ogniskowa³y na wprost a teraz muszê dorabiaæ klientom z³aczki proste, okularowe z jaskó³czym ogonem, ale chyba takie same z³±cza ma Synta ???



To dobrze, ze sie dogadalismy. Ile kosztuje taka przedluzka u Ciebie? Byc moze
bedziemy chcieli dorzucic do jedengo z tych refraktorkow Twojego RKE 32 mm i
wtedy bedzie potrzebne wyjscie 2" ale odpowiednio dlugie.

Arek

No i rewelacja!!! Marzylo mi sie, zeby ktos ten pomysl podchwycil!!!
Zaraz damy to na glowna, bo to kolejny popularny sprzet na kazda kieszen, wiec pewnie wielu osoba taka rec. sie przyda.

5. DRUGIE PODEJ¦CIE

Tym razem na ruszcik wrzuci³em Syntê Sky Watcher 102/500. Wzi±³em j± na
ma³y wypad na kresy wschodnie. Zdecydowa³em siê potestowaæ sprzêt w
standardowym zestawie udostêpnianym przez producenta, czyli z diagonalem
pryzmatycznym 1.25" i dwoma okularami Kellnera SUPER o ogniskowych 10mm
i 20mm.

Znów rzut okiem na M31, podwójn± gromadê w Perseuszu, M27, M57, M33,
M13, Plejady potwierdzi³ du¿e mo¿liwo¶ci tego sprzêtu w dziedzinie DS.
Kellner 20mm daj±cy powiêkszenie 25x i pole 2 stopni sprawdza siê w tej
dziedzinie nadspodziewanie dobrze. Plejady wygl±daj± ³adnie w ca³ym
polu, gwiazdy s± ostre prawie do krawêdzi, a koma jest widoczna
delikatnie tylko przy samym brzegu pola. M31 naprawde ³adnie. Ro¶nie
w oczach im d³u¿ej siê w ni± wpatrujesz.

Potem przyszed³ czas na gwiazdy podwójne i wielokrotne: Albireo,
Mizar-Alkor i Epsilony Lutni. Tym razem u¿y³em okularu 10mm daj±cego
powiêkszenie 50 razy. Albireo bardzo ³adne - ksi±¿kowo. Mizar A i B
rozdzielone bez problemu. Du¿e schody zaczê³y siê przy Epsilonach.
Oczywi¶cie nie mia³em nadziei rozdzieliæ ich na cztery sk³adniki takim
sprzêtem przy powiêkszeniu 50x. Wpatrywa³em siê jednak w nie bardzo
d³ugo i podobnie jak w poprzednim egzemplarzu tak¿e tutaj da³ o sobie
znaæ zauwa¿alny astygmatyzm. Ciekaw jestem gdzie on siedzi? Czy to wina
obiektywu, diagonala czy okularu?

Czekaj±c na Saturna zrobi³em sobie sesyjkê obserwacji meteorów. ¦mignê³o
kilka sztuk, minê³a godzinka, przemarz³em paskudnie, ale energii na
Saturna mi starczy³o. I tu mi³a niespodzianka! Po kolorowym Marsie
spodziewa³em siê du¿ych kolorów przy Saturnie, lecz wcale tak nie by³o.
W centrum pola, przy powiêkszeniu 50 razy, obraz planety by³ bardzo
ostry. Pier¶cieñ oddzieli³em od tarczy bez najmnijeszych problemów. Przy
odrobinie wyobra¼ni na tarczy planety da³o siê ujrzeæ co¶ jakby ¶lad
pasa. Kolorki zupe³nie niewidoczne. A¿ nie chcia³o mi siê wierzyæ, tym
bardziej, ¿e planeta by³a na wysoko¶ci niespe³na 20 stopni czyli nisko.
Przesun±³em wiêc Saturna do brzegu pola, no i wtedy obwódka pojawi³a siê
wyra¼nie (fioletowa z jednej, czerwona z drugiej). Efekt by³ jednak
widoczny dopiero przy przesuniêciu obiektu w odleg³o¶æ ponad 3/4
promienia od centrum pola. Zrobi³em jeszcze jeden test. Klapka na
obiektyw ma w ¶rodku dziurê, dziêki której mo¿na ograniczyæ ¶rednicê
obiektywu do 4 cm. Porównanie obrazu Saturna z klapk± i bez niej
pokaza³o prawie ¿adnej ró¿nicy w kolorze przy trzymaniu obiektu w
centrum pola.

Do Jowisza nie dotrwa³em. Nie by³em przygotowany na taki mróz.

Jakie wnioski z drugiej sesji? Nadal jestem mile zaskoczony dobrym
poziomem tanich Kellnerów do³±czonych standardowo do teleskopu. W
zasadzie nie nale¿y siê ich pozbywaæ, nale¿y je tylko uzupe³niæ. Okular
20mm daj±cy pole 2 stopni bardzo dobrze sprawuje siê przy DS. W idealnym
przypadku dobrze by³oby doposa¿yæ teleskop w jakiego¶ dobrego Plossla
30mm o polu oko³o 50 stopni. To da³oby powiêkszenie 17 razy i pole 3
stopni. Do planet dorzuci³abym jakiego¶ lantanowego Vixena LV 4 lub 5
mm. Powiêkszenie 100-125 razy w stopniu bardzo odpowiednim
wykorzysta³oby 102mm ¶rednicê obiektywu. Teraz tylko gdybam, ale wydaje
mi siê, ¿e powiêkszenia wiêksze ni¿ 125 razy przy tak ¶wiat³osilnym
obiektywie by³yby przesad±.

Bardzo jestem ciekaw czy ¼ród³em astygmatyzmu w sprzêcie jest diagonal
czy obiektyw. Jak tokarz dorobi przed³u¿kê pozwalaj±c± umieszczaæ okular
bezpo¶rednio w wyci±gu, z pominiêciem diagonala, damy znaæ jakie obrazy
uzyskuje siê w takim zestawie.

Na dniach mój szwagier z Czech ma mi przywie¼æ 4mm lantanowego Vixena.
Wtedy te¿ ocenimy jak wygl±daj± planety przy powiêkszeniu 125 razy.

Arek

Poszukaj na forum opisów tego refraktora!

Ludzie patrzyli na planety przez 188x i planowali kupiæ barlowa x4 8)

oczywi¶cie przy dorobionej nowej kontówce!

Patrzylem tez przez 10cm refaktor APO Vixena, ktory ma Krokodyl i slyszalem tez
jego opinie, ze najczesciej uzywa powiekszen do150 razy...

Czytalem tez opinie Oskara o Tal 100/1000, w ktorej wyraza opinie, ze najczesciej
uzywa powiekszenia na poziomie 125 razy. Duzo wieksze powery rzadko dawaly mu lepsze obrazy.

Nie widze tez sensu w zylowaniu zwyklego achromatu o f/5 do powiekszen wiekszych niz
1.5D. No ale na razie gadam o d... Maryni. Bede mial krotsze okulary i Barlowa pod reka
to sprawdze. Ale w sens kupowania barlowa 4x do tego sprzetu nie wierze. Taki niewierny Tomasz ze mnie :)

Arek

Faktycznie powiêkszenia do 125x u¿ywam najczê¶ciej. Kilka razy podoba³ mi siê obraz ok. 170x i kilka razy 250x, ale naprawdê rzadko.

Wiesz Oskarze takie du¿e powery stosuje si± dla zaspokojenia w³asnych czêsto chorych ambicji sprawdzenia ile wyci±ga ta fura ale potem praktyka pokazuje ¿e jedziemy z oberwacjami na codzieñ z mniejszym, praktyczno obserwacyjnym powerem na budziku co zapewnia nam odpowiedni komfort prowadzonych co noc obserwacji 8)

Oczywi¶cie Janusz dlatego najczê¶ciej gapiê siê w niebo z powiêkszeniem 40x i 125x.

Hamster, TUR (ma albo mia³) , SQX9...niech cos dorzuc± do tego worka o 102/500 :roll:

No wlasnie. SQX9 mial to w stopce. Ciekaw jestem co oni powiedza. Przeciez kilka lat
uzytkowania sprzetu daje znacznie lepszy obraz niz moje dwa wypady. Napiszcie cos.

Arek

W krotkim sprzêcie nawet "przelicznik" 1,5D to za du¿o. W Megrez max. wynosi ok. 160X ale u¿ywam najczê¶ciej 40X lub 15X. Do planet krótkie refraktory siê w zasadzie nie nadaj± a do DS power rzêdu 120-250X wymaga b. du¿ego ¶wiat³a a wiêc du¿ego telpa. Tak wiêc kupuj±c 500mm refraktor spodziewajmy siê czego¶ w rodzaju uniwersalnej "po³ówki" lornetki z mo¿liwo¶ci± zmiany poweru i (z regu³y) lepszymi ni¿ w lornetkach obrazami z uwagi na brak pryzmatów. W zale¿nio¶ci od jako¶ci obiektywów punktowo¶æ uzyskiwanych obrazów bêdzie lepsza ni¿ gorsza. Ale ca³y czas zakres sensownych powerów bêdzie ograniczony.
P.s. Co do barlowa to obraz wcale nie zyska na jako¶ci, raczej zama¿e siê i bêdzie obarczony wiekszym kolorem.
Pozdr.

No có¿ nawet idealny Barlowik jak i silniejszy okular tylko powiêksz± ju¿ istniej±c± w za jasnym obiektywie aberracjê i wiele nowego nie wnios± do obrazu :?
Mo¿na sie ratowaæ przy tych setkach przys³oniêciem obiektywu do 70-80mm i wtedy próbowaæ ale tylko próbowaæ wiêkszych powerów np na planetach lub Ksiê¿ycu.
Innym rozwi±zaniem jest stosowanie Minus-Violet filtra który obetnie fioletowe blury jasnego refraktorka ale za to sporo za¿ó³ci nam obraz co w tych planetarnych obserwacjach nie ma a¿ takiego znaczenia poza estetycznym oczywi¶cie 8)

Dlatego tak jak napisalem, do tych refraktorkow 102/500 optymalnym dodatkiem do
obserwacji planet beda dobre okulary 4-5 mm dajce 100-125 razy. Unikniemy wtedy
stosowania Barlowa i nie przesadzimy z powiekszeniem.

Arek

Przy dobrych warunkach i pewnym do¶wiadczeniu powiêkszenie 125x daje naprawde dobre efekty przy obserwacjach planet. Osobi¶cie nie jestem zwolennikiem du¿ych powiêkszeñ typu 2,5D gdy¿ moim zdaniem rzadko zdarzaj± siê warunki do u¿ycia takiego poweru.

TRZECIE PODEJ¦CIE

a) PLANETY

W nocy z 19/20 lutego zawitali do Ostrowika Adam Jesion i Andrzej £ysy
wraz z Synt± 200/1200, Megrezem 80/480 i wiaderkiem akcesoriów. By³a
wiêc okazja do kolejnego potestowania Celestronów 102AZ. Co prawda
wiêcej czasu zajê³o nam rzucanie okiem na Jowisza i Saturna przez Syntê,
ale uda³o siê sprawdziæ jedn± rzecz. Otó¿ wyci±g Celestrona jest
pe³noprawnym wyci±giem 2". Bez problemu da³o siê w nim umie¶ciæ 2"
diagonal William Optic od Megreza. Przy okazji okaza³o siê, ¿e g³ównym
¼ród³em astygmatyzmu jest w³a¶nie oryginalny diagonal pryzmatyczny
Celestrona. Gwiazdy znacznie zyska³y bowiem na punktowo¶ci, gdy
spogl±da³o siê przez refraktor u¿ywaj±c wysokiej jako¶ci diagonala WO.

Andrzej by³ na tyle uprzejmy, ¿e pozostawi³ nam na nastêpn± noc swój
okular Naglera o ogniskowej 4.8 mm. Poniewa¿ noc ta te¿ by³a pogodna,
mieli¶my okazjê sprawdziæ jak Celestron 102AZ sprawuje siê przy
wiêkszych powiêkszeniach (w tym przypadku 104x). Oczywi¶cie na ruszt
wrzucili¶my Saturna i Jowisza.

Potwierdzi³y siê wcze¶niejsze wra¿enia. Aberracja chromatyczna prawie w
ogóle nie przeszkadza w przypadku podziwiania Saturna. Du¿o bardziej
denerwowa³y w nas za to odblaski powstaj±ce w soczekwach Naglera. W
okularze tej klasy nie powinno siê to zdarzyæ.

Seeing nie by³ zbyt ciekawy, wiêc Saturn nie powali³ nas swoim widokiem.
Obraz wyra¼nie p³ywa³. Z trudem da³o siê dopatrzyæ pasa równikowego.
Przerwa Cassiniego by³a widoczna wyra¼nie przy krawêdzi i tylko
momentami wzd³u¿ ca³ego pasa. Dla eksperymentu wrzucili¶my barlowa 2x,
co dalo nam powiêkszenie 208x. To by³a ju¿ niestety pora¿ka...

Zdecydowanie lepiej zaprezentowa³ siê nam Jowisz, choæ purystów
denerwoaæ bêdzie lekka fioletowa po¶wiata wokó³ planety. Dwa pasy
równikowe i obie czapy biegunowe by³y widoczne bardzo wyra¼nie. W górnym
pasie widaæ by³o gêstsze zawirowanie. Zwiêkszenie powiêkszenia ze 104 do
208x tylko pogorszy³o sprawê.

Do powa¿nych wad sprzêtu, uci±¿liwych przy du¿ych powiêkszeniach,
zaliczyæ nale¿y lekk± toporno¶æ wyci±gu, która powoduje, ¿e trudno jest
wykonywaæ finezyjne ruchy ogniskuj±ce. Drug± powa¿n± wad± jest lekki luz
w ¶rubie aretuj±cej ruchy w pionowe. Obiekty wiêc skacz± przez pó³ pola
widzenia, gdy dotyka siê tubusa teleskopu.

Podsumowuj±c sesjê du¿ych powiêkszeñ mo¿na wyra¼nie powiedzieæ, ¿e
Celestron 102AZ nie jest sprzêtem do planet. Nie mo¿e nim byæ bowiem
¿aden zwyk³y achromat o ¶wiat³osile f/5. Trudno siê jednak zgodziæ z
twierdzeniem, ¿e planety mo¿na nim podziwiaæ tylko pogl±dowo.
Doposa¿enie tego sprzêtu w dobry diagonal 2" i lantanowy okular o
ogniskowej od 3.5 do 5 mm da nam sporo frajdy przy zerkaniu na planety.

B) DS

Po sesji planetarnej wrócili¶my do DSów czyli tego, do czego Celestron
102AZ zosta³ w zasadzie stworzony. Standardowy okular Kellnera 20mm z
polem 2.1 stopnia i powiêkszeniem 25x sprawdza siê w tej dziedzinie
doskonale wiêc nie zast±powali¶my go niczym dro¿szym.

Chi i h w Perseuszu wype³niaj± sob± ca³e pole widzenia sprzêtu. Piêknie
wygl±da M44. Gwiazdy nie s± tam takie jasne, wiêc astygmatyzm diagonala
zupe³nie nie przeszkadza. ¦licznie te¿ prezentowa³y siê gromady otwarte
w Wo¼nicy (M36, M37 i M38).

Du¿e wra¿enie zrobi³y na nas M81 i M82. W pierszej widaæ wyra¼n± chmurkê
ramion spiralnych a w drugiej ró¿ne kierunki zawijania siê ramion, po
obu stronach galaktyki.

PODSUMOWANIE OGÓLNE

ZALETY: 1) Dobrej jako¶ci obiektyw z dobrymi warstwami antyobiciowymi
2) Solidny i stabilny statyw
3) Standardowe okulary na przyzwoitym poziomie
4) Du¿e mo¿liwo¶ci sprzêtu w DS i w meteorach
5) Mobilno¶æ (ca³y sprzêt da siê zapakowaæ do plecaka i
przewie¼æ poci±giem na dowolny wypad)
6) Przystêpna cena
7) Mo¿liwo¶æ zamocowania aparatu fotograficznego na tubusie

WADY: 1) Przeciêtna mechanika wyci±gu
2) Bardzo krótki wyci±g, nie pozwalaj±cy na obsewracje
bez diagonala i na obserwacje osobom o sporych wadach
wzroku
3) Kiepskiej jako¶ci g³owica mocuj±ca teleskop do statywu,
powoduj±ca luzy i przeskoki, przy dotykaniu tubusa

Piotr Kêdzierski
Arek Olech
Krzysiek Mularczyk

Arku, jak mo¿esz, napisz te¿ kilka s³ów o porównaniu Megraza z t± setk±, ile razy jej blur fioletowy jest wiêkszy od Megrezowego Semi APO :?:
Czy porównywali¶cie ich mo¿liwo¶ci tak¿e na mg³awicach :?:
Mam teraz w komisie tubê refraktorka 100/500 i chyba tez pokuszê siê przy okazji o jakie¶ testy jego optyki :lol:

Wczoraj obserwowa³em na podmiejskim niebie refraktorem 152/1200 i muszê stwierdziæ, ¿e widok Saturna by³ wspania³y. Pokusi³em siê o power 280x i obraz by³ stabilny, kontrastowy ( Nagler 17mm+Powermatex4 ). Zastosowanie przes³ony na 100mm dawa³o ciemniejszy obraz i przyjemniejszy dla oka by³ widok bez niej mimo widocznej aberracji chromatycznej. Najczê¶ciej stosowane powiêkszenia s± mniejsze, bo do 120x, ale warto mieæ ten wiêkszy power na te kilka chwil w roku :wink: . Piêknie by³o widaæ gromady w Wo¼nicy, M 41 ko³o Syriusza i parê innych obiektów. M42 wspania³a przy 70x i 120x ( 4 sk³adniki Trapezu piêknie widoczne ). Mia³em mo¿liwo¶æ obserwowaæ refraktorem Celestron 100/500 Wie¶ka (SQX9) i dawa³ ³adne obrazy, ale konieczna by³a wymiana z³±czki k±towej 2" o czym wspomina³ Janusz.

Porównania z Megrezem nie zrobili¶my, bo Andrzej mia³ ma³y wypadek (zgubi³ jedn±
¶rubkê do kolimacji) i Megrezik a¿ bi³ kom± i astygmatyzmem po oczach. W takich
warunkach porównywanie Celestrona i Megreza by³oby niestosowne.

Arek

A¿ trudno mi uwierzyæ, ¿e cena tego teleskopu z 1400z³ skoczy³a bagatela do 1930z³ :shock: :shock: :shock:
Mam tylko nadziejê, ¿e po wej¶ciu do UE ceny znów bêd± na normalnym poziomie.

  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • mizuyashi.htw.pl